آفتاب شیعه از مغرب در آ

بار دیگر سر زن از غار حرا

تیغ برکش تا تماشایت کنند

تا که نتوانند حاشایت کنند

ما کبوتر های محراب توایم

در تب و تابیم و بی تاب توایم

بنگر این مرغات خونین بال را

این فراتر رفتگان از حال را

هسته ی هستی بر افکن پوست را

تا ببیند شیعه روی دوست را...